Year: 2022

ആശകളും ആഗ്രഹങ്ങളുംഒന്നാകെ തൂക്കി വിറ്റിട്ട്ഇനിയില്ല വെറുതെമോഹങ്ങളും ദാഹങ്ങളുമെന്നു-നൂറാവർത്തിയാണയിട്ടിട്ട്നിറഞ്ഞൊരാ മിഴികളെഇറുക്കെയമർത്തി തുടച്ചിട്ട്കണ്ണീരും കിനാവുമല്ല ജീവിതംഎന്നുറക്കെ പറഞ്ഞിട്ടവൾപൊഴികളിൽ പണിഞ്ഞു തീർത്തൊരാമുഖംമൂടിയണിയും.. രാത്രി വീണ്,ചുറ്റിലെ മനുഷ്യർ ദൂരേക്കകന്നാൽഅഴിച്ചു വെച്ചത്പൊഴിച്ചു തീർക്കുമാപകലിന് വിതുമ്പലുകൾ, നേരം പുലർന്നുവെങ്കിൽവീണ്ടുമതെടുത്തണിഞ്ഞത്ഏറെ തിരക്കിലാവുമവൾ, ദുഃഖം മറച്ചു വെച്ചുസന്തോഷകപടം മൂടിയമുഖംമൂടിയാൽ ഒളിപ്പിച്ചുനാട് കടത്തുമവയെ, ഇല്ലെങ്കിലും…

വാക്കു വറ്റിപ്പോയ ഒരു വീട് ഞാനിന്നലെ കണ്ടുവേർപിരിഞ്ഞവനെകാത്ത് സങ്കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന –ഒരുവളെപ്പോലെനിശ്ശബ്ദതയടെ ആഴക്കുഴിപോലെ നടുത്തളംനിട്ടാനീളത്തിൽ വീണുകിടക്കുന്നതുപോലെ –ചായിപ്പ്. വീടകങ്ങളെല്ലാം ഓരോ ഉപഭൂഖണ്ഡങ്ങളാണ്ശൂന്യതയും,നിരാശയും തളംകെട്ടിനിൽക്കുന്നയിടംസങ്കടത്തിൻ്റെ ഒരു കൈക്കല തുണിയുണ്ട് – അടുക്കളയിൽദീർഘനിശ്വാസം പോലെ ഇടയ്ക്കുയരുന്നുണ്ട്-പാത്രങ്ങളുടെ ചെറുസ്വനം ചില ഗന്ധങ്ങൾ ചിലനേരങ്ങളിൽവാതിൽപ്പഴുതിലൂടെ വെളിയിലേക്കിറങ്ങാറുണ്ട്ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നതിന് തെളിവായി…