Day: October 9, 2022

കൂരിരുട്ടിൽ നെട്ടോട്ടമോടിയാകുഞ്ഞു പൈതലിൻ കൈകൾകയ്യിലെ പൊതിയിലമർന്നു… കാൽപാദം അടുത്തുവരുന്നുകണ്ണുകളിലടർന്ന കണ്ണീരുകൾകുമിഞ്ഞുകൂടിയ ഭയം വിളിച്ചോതി… കുഞ്ഞിളം മനസ്സാകൂരക്കുള്ളിലെത്തി നിന്നുകരച്ചിലടക്കാൻ പാട് പെടുന്നകുഞ്ഞനിയത്തിയുടെ മുഖംകണ്ണീരോടെയവനോർത്തു.. കയ്യിലമർന്ന പൊതിയെ മുറുക്കികുരച്ചു ചാടുന്ന നായയെകെറുവിച്ചു കൊണ്ടവൻകുതിച്ചോടി… കൂരയടുക്കും മുൻപേകാലുകളിടറികുഞ്ഞു പൊതിയും തെറിച്ചുകൈകളമരും മുൻപേകുരച്ചു ചാടും നായതൻകാലിലമർന്നു… കുഞ്ഞനിയത്തി…

ഹൃദയാന്തരമെന്നപ്രസവ മുറിയിൽപേറ്റ് നോവ് പേറികിടക്കുകയാണെൻതൂലിക….പ്രസവിക്കാൻആവതില്ലാത്തതുകൊണ്ട്….ഓപ്പറേഷൻതിയേറ്ററിലേക്ക്…മാറ്റുകയാണെന്ന്ശുഭ്രവസ്ത്രധാരിയായകടലാസു തുണ്ടെന്നഡോക്ടറും..കുത്തിക്കീറിയെങ്കിലുംഎൻ തൂലികചന്തമുള്ളവരികളെ പ്രസവിക്കട്ടെഎന്ന് ഞാനും…. ഫാത്തിമ റാസില താനൂർ

ഒന്നും മിണ്ടാത്തൊരുയാത്രഒരിക്കലും കാണാത്തൊരു കാറ്റ് തിരിഞ്ഞു നോക്കാൻപറ്റാത്ത കണ്ണ്ചവിട്ടി മെതിച്ച്വളരാൻ മറന്നപുല്ല് ഊഞ്ഞാൽ ആടാൻകൊതിക്കുന്നഓണതുമ്പിയുടെനിസ്സഹായത കരയാൻ വേണ്ടി മാത്രംകണ്ണീരൂല്പാദിപ്പിക്കുന്നവറ്റിവരളുന്ന അക്ഷരങ്ങൾ വയ്യാ യ്കയിൽവാനോളം ഉയരുന്നസ്വപ്നങ്ങൾ ആർക്കാനുംവേണ്ടിഓക്കാനിക്കുന്നകപടതയുടെവഴു വഴുപ്പുകൾ എല്ലാമെല്ലാം എനിക്കെന്നോതിയസ്വപ്നങ്ങളിൽമുങ്ങി മറിയുന്നജീവിതം ശിവൻ തലപ്പുലത്ത്‌

പൊട്ടിച്ചിരിയ്ക്കുമീ പൊൻ വെയിൽക്കരങ്ങൾകെട്ടിപ്പിടിയ്ക്കവേ കോരിത്തരിച്ചു ഞാൻഇടനെഞ്ചിലെ ചൂടിലെന്നെയും ചേർത്തു്ഇറുകെപ്പുണരവേ ഉള്ളം മദിച്ചു പോയ്.അകലെ, വെയിൽ നാളമേറ്റു തിളങ്ങുമീ അഴകോലും പച്ചപ്പും നിഴലും നിറങ്ങളുംആനന്ദ തുന്ദിലയാക്കുന്നിതെന്നെയുംആമോദമോടെയീ കിളികൾ തൻ കൂജനംനീലവാനിന്റെയീ മേലാപ്പിലൂടെനീന്തിനീങ്ങുന്നൊരീ മേഘശകലങ്ങളുംവെള്ളി കണക്കു വിളങ്ങി തിളങ്ങിയീവെള്ളിക്കൊലുസു കിലുക്കും പുഴയുംഉള്ളം തെളിഞ്ഞു ചിരിയ്ക്കും…