Category: Literature

ഒരു സാധാരണ കുടുംബമായത് കൊണ്ടുതന്നെ ഓരോ ദിവസവും പണിയെടുത്തിട്ട് തന്നെയായിരുന്നു ഭാര്യയുടെയും മക്കളുടെയും വിശപ്പ് മാറ്റിയിരുന്നതും മക്കളുടെ പഠനചെലവ് പൂർത്തിയാക്കിയിരുന്നതും.കഷ്ടപാടുകൾ മറ്റാരെയും അറിയിക്കാതെ അയാൾ തന്റെ കൂലിപ്പണിയുമായി ദിവസങ്ങൾ തള്ളിനീക്കി. മകനെ പഠിപ്പിച്ചു വല്ല്യ നിലയിലെത്തിക്കണം എന്ന ഇത്തിരി വലിയ ആശയെ…

ഹന അബ്ദുള്ള പറയണമെന്നു നൂറാവർത്തികരുതിയിട്ടുംപറയാതെ പോയ വാക്കുകളുണ്ട്,കള്ളങ്ങൾ കൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞചില മറുപടികളുണ്ട്,കുറ്റബോധം കൊണ്ട് ആകെവിറങ്ങലിച്ചുറച്ച് കിടക്കുന്നചിന്തകളുണ്ട്,അവസാന ശ്വാസവുംഊർന്നുപോയെന്നു കരുതിമൂലയിൽ കഴിയുന്ന ബന്ധങ്ങളുണ്ട്,വേരിന്റെ അങ്ങേത്തലകരിഞ്ഞു തുടങ്ങിയിട്ടുംതളിർത്തേക്കാം തുടിച്ചേക്കാംഎന്ന അസ്തമിച്ച പ്രതീക്ഷയിൽഉറ്റുനോക്കുന്ന മിഴികളുണ്ട്,എഴുതേണ്ട എന്ന് ഹൃദയംതുടരെ തുടരെ പുലമ്പുമ്പോഴുംതൂലിക അനുസരണക്കേട് കാണിച്ച്പെറ്റിടുന്ന കവിതകളുണ്ട്,മരണത്തിന്റെ കാവൽക്കാരൻനാല്…

അടുക്കള വരത്തു കൂടി കയറിപ്പോകുമ്പോൾ മുറ്റത്ത് വെട്ടിയിട്ട മൈലാഞ്ചിക്കൊമ്പുകൾ കിടക്കുന്നത് കണ്ടു. ആളുകൾ വന്നു കൊണ്ടേ ഇരിക്കുന്നു. പെട്ടെന്ന് എടുക്കുമെന്നാണ് കേൾക്കുന്നത്. ആ മൈലാഞ്ചിക്കൊമ്പുകളിലായിരുന്നു മനസ് ഉടക്കി ക്കിടന്നത്. കൈ വെള്ളകളും നഖങ്ങളും ചുവപ്പണിയാനാണ് മൈലിഞ്ചിയിലകൾ എന്നാണ് ഞാൻ കരുതി യിരുന്നത്…

ഇതെൻ്റെ മരണ മൊഴിയല്ല…ജീവിച്ചു മതിയാവാത്തഒരുവളുടെ,ആരുമെത്തിനോക്കാൻശ്രമിക്കാത്ത മനസാണ്.ജാലകവാതിലുകൾആഞ്ഞടഞ്ഞുമറച്ചു കളഞ്ഞ,മനോഹരമായൊരുദൃശ്യമുണ്ടതിൽ.ശാന്തമായൊഴുകിയജലമദ്ധ്യത്തിലേക്ക് പൊടുന്നനെപൊട്ടിവീണവന്മല പകുത്തു കളഞ്ഞപൊള്ളുന്ന യാഥാർത്യമുണ്ടതിൽ.മഴപ്പച്ചയിൽക്കുതിർന്നസ്വപ്നങ്ങളിലേക്കൂർന്നു വീണവരൾച്ചയുടെ താണ്ഡവമുണ്ടതിൽ …ഇതെൻ്റെ ആത്മഹത്യാക്കുറിപ്പല്ല.വലിപ്പവ്യത്യാസമില്ലാതെഎന്തിനേയുംസ്വീകരിച്ച്,ഗോപനം ചെയ്യാനറിയുന്ന,അലങ്കാരങ്ങളില്ലാത്തതിനാ-ലാകർഷിക്കപ്പെടാതെ പോയ,സ്ഥിരമായി ഉഴുതുമറിക്കപ്പെടുന്ന,കലങ്ങിമറിഞ്ഞൊരുപാഴ്മനസ് മാത്രമാണ്.

ആശകളും ആഗ്രഹങ്ങളുംഒന്നാകെ തൂക്കി വിറ്റിട്ട്ഇനിയില്ല വെറുതെമോഹങ്ങളും ദാഹങ്ങളുമെന്നു-നൂറാവർത്തിയാണയിട്ടിട്ട്നിറഞ്ഞൊരാ മിഴികളെഇറുക്കെയമർത്തി തുടച്ചിട്ട്കണ്ണീരും കിനാവുമല്ല ജീവിതംഎന്നുറക്കെ പറഞ്ഞിട്ടവൾപൊഴികളിൽ പണിഞ്ഞു തീർത്തൊരാമുഖംമൂടിയണിയും.. രാത്രി വീണ്,ചുറ്റിലെ മനുഷ്യർ ദൂരേക്കകന്നാൽഅഴിച്ചു വെച്ചത്പൊഴിച്ചു തീർക്കുമാപകലിന് വിതുമ്പലുകൾ, നേരം പുലർന്നുവെങ്കിൽവീണ്ടുമതെടുത്തണിഞ്ഞത്ഏറെ തിരക്കിലാവുമവൾ, ദുഃഖം മറച്ചു വെച്ചുസന്തോഷകപടം മൂടിയമുഖംമൂടിയാൽ ഒളിപ്പിച്ചുനാട് കടത്തുമവയെ, ഇല്ലെങ്കിലും…

വാക്കു വറ്റിപ്പോയ ഒരു വീട് ഞാനിന്നലെ കണ്ടുവേർപിരിഞ്ഞവനെകാത്ത് സങ്കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന –ഒരുവളെപ്പോലെനിശ്ശബ്ദതയടെ ആഴക്കുഴിപോലെ നടുത്തളംനിട്ടാനീളത്തിൽ വീണുകിടക്കുന്നതുപോലെ –ചായിപ്പ്. വീടകങ്ങളെല്ലാം ഓരോ ഉപഭൂഖണ്ഡങ്ങളാണ്ശൂന്യതയും,നിരാശയും തളംകെട്ടിനിൽക്കുന്നയിടംസങ്കടത്തിൻ്റെ ഒരു കൈക്കല തുണിയുണ്ട് – അടുക്കളയിൽദീർഘനിശ്വാസം പോലെ ഇടയ്ക്കുയരുന്നുണ്ട്-പാത്രങ്ങളുടെ ചെറുസ്വനം ചില ഗന്ധങ്ങൾ ചിലനേരങ്ങളിൽവാതിൽപ്പഴുതിലൂടെ വെളിയിലേക്കിറങ്ങാറുണ്ട്ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു എന്നതിന് തെളിവായി…